GÜLVEDA

Daða baksam,
Düðümlesem zirvesine gözlerimi.
Aðrý olsa bu dað,hatta Everest..
Bir put gelir aklýma,
Bir de putperest....
Ve cüceleþir tüm yüceler...
Tüm yüceler
GÜLVEDA

Denizlere baksam,
Bütünleþtirsem maviliklerle gözlerimi.
Yüklese rengini tamamen masiva.
Gözlerin gelir aklýma,
Ýnan,her renk berhava..
Ve dökülür dudaðýmdan heceler:
GÜL-VE-DA

Güneþe baksam,
Ziyasýndan etkilenip kapansa gözlerim.
Seni görürüm,
Seni görürüm GÜLVEDA
Göz kapaklarýmdaki kutsal tabloda.
Ýþte o an;

Bilsem ki GÜLVEDA
Sen varsýn ardýnda Güneþin.
Senden aldýðým ziya ile
Güneþi eritir geçerim...
Bilsem ki GÜLVEDA
Sen varsýn denizlerden öte,
Bütün denizleri, içer geçerim.

Bilsem ki GÜLVEDA
Sen varsýn daðlardan sonra,
Ferhat misali efsane deðil,
Gerçekten, daðlarý deler geçerim...

Oysa.............
Sen yoksun GÜLVEDA
Tablonu taþýsa da, göz kapaklarým,
Artýk ne sen varsýn bu dünyada,
Ne de ben varým.

Mustafa EROL
Manavgat/Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın: