bir elimde domates bir elimde ekmek tadý halen damaklarýmda
kar yaðarken üstüme lapa lapa eldivensiz ellerimin buz tuttuðu ninemin nefesiyle ýsýnýp sýzlandýðým günlerim gelir aklýma gülümserim
küçücük kanepede üç kardeþ can cana yatýp sabahlara kadar hayallerimizi anlatýrdýk birbirimize çocuksu hayallerimizi hangisi gerçek oldu ki
pazar akþamlarý kestane piþirirdi babam küçük sobamýzýn üstünde sen benden çok yedin cilveleri baþlardý kardeþler arasýnda annem gülerek bakardý gözlerimize
sýcak yuvamýzýn içinde kucaklardý sevgi bizi görünmeyen bir el okþardý saçlarýmýzý
eski türk filmlerini izlerken öpüþecekler endiþesiyle utanýp baþýmýzý yere eðdiyimizi dalar gözlerim zamansýz her defasýnda anýmsarým çocukluðumu
saf ve temiz korkusuz ve cesur açken tokluk hissettiðimiz sevginin bile adýný bilmezken ilkokulda aþýk olduðum öðretmenim gelir aklýma gülümserim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.