Nerede varsa bir ifk, gýybet, yalan öbeði
Orada aðlamaz mý evrenin göz bebeði?
Ýçiyorum kalbimden, helâl sütlü sözümü
Sürüldüðüm kentlerin göðünde yatýyorum
Vicdansýzlýk üzüyor hak arayan özümü
Kentteki asillere insaf fýrlatýyorum
Anlarlar belki(!) diye, ben’i anlatýyorum
Bereket döllenirken yerin yedi katýnda
Yeryüzünün en âdi, kýsýr kalmýþ kýzýyým
Zâhirde ateþteyken, Meryem’leyim bâtýnda
Yunus Emre topraksa, ben bastýðý iziyim
Böbürlenen dillere "ebed" kara yazýyým
Hayat beni eðmezken, bükmeyi istediler
Aþaðý inmek kolay, fakat güneþ tepede
Dedikodu sevmezken, söz hakkýmý yediler
Kula kulluk etmekse yoktur benim cephede
Eðri odun olamam sizin ateþ tepede
Evet! Sözüm aðýrdý, ama küfür etmedim
Kendi doðrularýmýn davasýna baþ koydum
Evet! Gözüm karaydý, art niyet gözetmedim
Ýnançlarým uðruna mücadeleye kaydým
Bunaldýðým her aný sevap hanemde saydým
Bu kalem ebediyen, Allah’ýn da izniyle
Aldýðým yaralarý nuruyla onaracak!
Bu elem ebediyen, Allah’ýn da izniyle
Ruhuma ilaç olup, insanlýðý saracak!
Ýftiracý güruhun yüzleri kýzaracak!
"Bir kez gönül yýktýn ise
Bu kýldýðýn namaz deðil
Yetmiþ iki millet dahi
Elin yüzün yumaz deðil " Y.Emre
Daralan vücuduma sýðmadý kýrgýn ruhum
Dilin kestiði kesik mezardan daha derin
Kalbim; ifkle ölünce, bitmedi ahým vahým
Kýrýlmýþ gönüllerden, Cehennem daha serin
Sürün þimdi yarama, Estaðfirullah sürün!
Hangi dilin merhemi iyi gelir acýma?
Yetmiþ ikisi dahi koro ile söylese
Hangi tevbe sözcüðü derman olur sancýma?
Yirmi dört saatini namazlarla eylese
Her rekatýnda beþ bin tevhit bile söylese
Müjgân Akyüz/MAJ
.