Hüzün ile gazeller dallara veda eder
Güz mevsimi her daim kýþa yenik düþer
Yanlýzlýk gülleri çoðalýr yüreðe iner
Ayrýlýk dikenleri sevdanýn ortasýnda biter
Aþk,mevsimlere zamana hasret
Ben sana sana ey sevgili!
Gök gýrý yer gýrý heryer matemli
Ýki gönül elele sanki sevgili
Karanlýða mahkum kaldý içlerinden biri
Güneþ ýsýtmýyor O moraran tenini
Yakamozlar ay ýþýðýna,mehtaba hasret
Ben sana sana ey sevgili!
Can çiçekleri açmýyor,seher vaktinde
Gün doðmuyor gönül penceresinde
Kirpikler deðmez oldu sensizlik mabedine
Yaðlý urganýn ipi suskun,o dillerinde
Geceler sabaha,güneþe hasret
Ben sana sana ey sevgili!
Ellerim semada gözlerimde yaþ
Sinen olmuþ koskoca bir taþ
Her dilde yalvardý sana bu baþ
Bir yudum sevgiyi eylemedin aþ
Yakarýþlar kifayetsiz,kelimelere hasret
Ben sana sana ey sevgili!
Cevapsýz sorular ile gömüldün karanlýðýna
Her nidam sana bin mil uzakda
Yüreðin susmýþ belli ki darda
Vedasýz ayrlýðýn kayýp ilanýnda
Arzuhalim sorularla dolu,cevaplara hasret
Ben sana sana ey sevgili!
Artýk kalem yazmýyor,yetmiyor mürekkebi
Yüreðim susdu gitmiyor bir adým ileri
Aldý elimden seni vermiyor fani
Bir kuru selamýna razý oldu bu deli
Gönüller þiire,gazele hasret
Ben san sana ey sevgili!
zeliha(öztepe)çakal
(02/11/2009)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.