AĞABEGİM
Dün gece rüyamda gördüm seni...
Abdurrahman Gazi türbesin de oturmuþam
Erzurumu seyre dalmýþam.
Torpað mis gibi yarpaðlar açmiþ
Dalmiþ dalmiþ, gitmiþem
Sankim bahar gelmiþ...
Karþidan sen gilirsen yavaþ yavaþ,
Ele fenikirem ki üregim pati pati atir.
Ayaða kalðýram, sana koþiram
Haçan sen sufatýma bile baðmýrsan.
Býldýrdan beri, görmirsen ki,
Sanki gözlerin kor olmuþ...
Sene neler olir can begim, aðabegim
Kimler girdi aramýza ,
Gevenleri dikti yolumuza.
Diyirler ki eskietek istemir sizi,
’Ya bacin gil yada ben’ demiþ.
Mýlýhci termaþ çoð bilmiþ.
Ahh!.. gardaþ, sene hesret kaldým
Genede sen üzülme ölürem yoluna
Ben rüyalarýmda görirem seni...
Bazen çoð üzülürem ele aðlýram ki,
Anam son nefesinde
bacilarýn sene emanettir
demedimi, vesiyet etmedimi
can gardaþ, oy dadaþ!..
Heç demirsen bacim ne edir
Eri dövirmi, sevirmi,yoksam uþaðlari üzirmi
Hoþ olsada demem, diyemem gýyamam sene
Ben sene hasretem can dadaþ, ey gardaþ!...
Sufatindaki o bene gurban olduðum,
Kelamýna yoluna heyran olduðum.
Üregim yanir yanir, ele tutiþir ki.
Haçan rüyalarda gel bana gardaþ.
Ben sana çay koyim, kete yapim
Civilide yanina gatið edim.
Sarýl öp uzun uzun dertlaþað,
Hasret gidarað ele güne karþý.
Dadaþým, begim, aðabegim!,,
Yoluna can verdigim...
Zeliha(öztepe)Çakal
(ÞÝÝRCE_)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.