Mavi-Siyah

MAVÝmi-SÝYAHmý

Bir gece daðlara ay taþý aramaya çýktýk.
Her yer rengârenkti,
Gelincikler rüzgâra, çiçekler,
Dünyaya meydan okuyordu.
Bakmaya doyamadýk,
Basmaya kýyamadýk,
Kokladýk baktýk, baktýkça susadýk.

Çaðlarlardan sular akýyordu içtik,
Kekik kokuyordu kandýk,
Kanýnca doyduk.
Güneþ doðdu baktýkça gördük,
Koynumuza güneþten parçalar doldurduk,
Ceplerimizde geceden kalan yýldýzlar vardý.

Yukarýda hayat ölümsüz, sevgimiz bencildi,
Attýðýmýz poþetlerden ortalýk darmadaðýndý,
Nedense aþaðýlara baktýk,
Bakarken aðlamaya baþladýk,
Derelerden ölüm, yollardan Azrail akýyordu,
Bacalardan duman fýþkýrýyor,
Egzozlar ölüm kusuyordu,
Ömürler kýsalýyor, bebekler ölüyordu,

Ormanlar yakýlýyor,
Ormanlar dünyalýk oluyordu.
Ormanlar kesiliyor,
Ormanlar katlediliyordu,
Kâðýtlar çöpe atýldýkça,
Aðaçlar aðlýyordu,
Denizler kirleniyor,
Martýlar aðlýyor,
Yunuslar ölüyordu.
Yaðmurlar halimize aðlýyordu,
Betonlar dünyayý örüyor, Tanrý gülüyordu,
Dünya betonlarý yutuyor, Tanrý aðlýyordu,
Betonlar insanlarý yutuyor,
Ýnsanlar Tanrýyý topa tutuyordu…
Orhan Yýlmaz.

Sosyal Medyada Paylaşın: