ŞU GÖRDÜĞÜN
“ÞU GÖRDÜÐÜN”
Býrak giden gitsin sen kal benimle
Þu gördüðün duygusallýðýmdýr iþte.
Aðlayamýyorum affet, dayanamýyorum bir bilsen
Þu gördüðün en korkunç halimdir benim
Ellerine dokunamamak, hissedememek seni
On dörtlü ile on dört kez vurulmuþ halim bu benim
Þu gördüðün teneþir kokulu sevdamdýr benim
Ve toprak rengindeki bedenimin simsiyah kalmýþlýðýdýr
Çaresizliðimdir sana en uzak limanlarda
Þu gördüðün tiner kokuþumdur ayyaþ sokaklarda
En parlak yýldýzlarýn pusulasýndayým artýk
Tahmini bir yolculuk kayýp þehirlerin uykusunda
Ýkide bir dönüp ardýna bakan gözlerin saðanaðýdýr
Þu gördüðün en ýslanmýþ halimdir benim
Yalnýzlýðýmý çýrýlçýplak baþucuma koyduðumda
Hüzün erkânýnca en kalabalýk uykusuzluðumdur
Umutlarýndan sýyrýlmýþ hayal kýrýklýðým bu benim
Þu gördüðün tabuta en yakýþýr halimdir benim
Sýkýca tutunmuþum dostlarýn ellerinden usulca
Ellerim birden boþaldý seni sorunca bir dosta
Bu benim isyana en yakýn durduðum zamandýr
Þu gördüðün þafak kadar karanlýk bir andýr
Þu gördüðün seni en çok seven yanýmdýr
Þu gördüðüm kurban kadar baðýþlý halimdir
Þu gördüðün, hiç bilmediðin bende ki ölümdür.
Þu gördüðün hiç göremediðin sevdamdýr.
“Yangýn kadar soðuk, buz kadar sýcaktý ellerin,
Temmuz da donan, þubatta yanan, þu kalbime”
HARUN ÝNAN
20 11 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.