Bir ürperti gibi girdin koynuma
Ýstemezdim
Ergen çýkmazýmda ateþli nar’ý
Olmazdý el deðmemiþ bekâretin
Kadýnlýðým sýrtýmda kamçý
Ýþlemeseydin, en mahremimde bir nakýþý
Sileceksin gözlerinden uðultulu yaþlarý
Biteceðim, güzel bir rüya da
Tüm dünya ayrýlmaya dünden gönüllü
Bilmezlikten gelir
Öfkeli meczubun akýllý olaný
Filizlerim tükenmeye yüz tutarken
Yavaþça kuruyacaðým
Suskunluðuma yazýlan þiirler gibi
Unutacaksýn/unutan benliðimle
Çürüyeceðim
Ayak diplerinden kaldýrdým
O kimsesiz yalnýzlýðýmý
Vurun beðendiðiniz yerime
Eyvallah!
Çal deli yüreðimin hüzün türküsü
Ne çok þey kaybettim
Dudaklarýmýn paslý zincir halkasý
Vay ki!
Aman vermez suskunluðum
Hala…
Ve hala…
Kale kadar saðlamdýn oysa
Bombalayan anarþist ben
Uðramasýn yirmilik baharlar sana
Bitsin Yusuf’dan bir sevda
Ve ölüm’le sözlensin aþk!
Ýntihar hükmünde bir Züleyha
Tükenmekte…
Jale KESKÝN/ÝSKENDERUN