Dağlar
Rüzgâr gibi geçip gitmiþ yýllarý,
Özlüyorum, her aklýma gelirken,
Renkli, renkli çiçek veren daðlarý,
Soruyorum, esip duran yelinden.
Bir gün sabah, sýra, sýra daðlara,
Ýnce uzun kývrým, kývrým yollara,
Çekip gitsem mor çiçekli kýrlara,
Tanýr mý ki daðlar beni görünce.
Yaylasýnda, çadýr kurmuþ birine,
Gidip varsam, kýl çadýrdan evine,
Baðdaþ kursam kýl þalvarlý beyine,
Ne ararsýn sen burada, der mola.
Ben daðlarý, özlüyorum nicedir,
Yüce daðlar benim aþkým sizedir,
Aþk denense bir küçücük hecedir,
Kurban olam, sevdiðimin aþkýna.
Yüksel gezdi orman dolu daðlarý,
Gezip gördü, çiðdem çýkmýþ kýrlarý,
Ne çok geçti kývrým, kývrým yollarý,
Þimdi, hasret çeker durur daðlara.
A.Yüksel Þanlý er
04 Aralýk 2010-12-04
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.