kurtar beni gölgesine sýðýndýðým þehvetli yalanlarýn yankýsýndan sesi segâha çaldýkça, dudaklarýmý kanatýyor görmüyor musun sarmaþýklar kül rengi vazgeçiþlerde acý demliyor öykündüðümüz kahramanlar adýmlarýný eskitiyor düþlerimde anlýyorum ki sadece ben deðil, cümleler de kýsalýyor ýlgýn ýlgýn esen rüzgar, imtiyazlý yalnýzlýklarý giydirdikçe tenime
kirpiklerin batmadan bileklerime ve kirletmeden Azrail odamdaki sessizliði dursa diyorum zaman gerilsek çarmýha siyaha müptelâ olmuþ bu þehrin gök yakarýþlarýyla sen akrep olsan ben yelkovan ya da aksa olaðanca hýzýyla karýþýrken gözyaþlarým þehâdet ettiðim adýna ölüversem oracýkta aþkýndan
tek tesellim olsa da Medine’de selam dergâhý o da yetmiyormuþ mazlum coðrafyalarda da yýkýk yangý’lar yükseliyormuþ sevgili
isminin önüne gelebilecek tüm muazzam sýfatlar ayný ben gibi, kaskatý kesildi ve çözemedi hiçbir i mge terkediþindeki esareti günahýmýza þahitlik etmesin lütfen okunaksýz yazýn bu þiiri
duymuyor musun ýlýk bir barut kokusu yalnýz Ankara’da ihtilâllerin yasal olduðunu söylüyor ve sen o an harp öncesi bir ülkedeki azýnlýklar kadar çoðalýyorsun gözlerimde iþte bundandýr sevgili kendimle sadece bu þehirde korkusuzca seviþebilmem...
kasým 2010 ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
koloni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.