saat onikiyi her vurduðunda kirlenirdi bu þehrin sularý...
kaldýrým taþlarýna sýzýyordu terkedilmiþliðin sancýsý yüksek ökçeli kadýnlar basýp geçerken matemin gözlerine artýk bakýþlar þuhtu ve detone bir ses ayrýlýðýn adýný fýsýldadý kulaklarýna aþkýn istem dýþý çocuðu
kesti kordon baðýný bir zýlgýt yükselirken, gerdeðe uðurlanan gelin mahremiyetinde kirlenmiþti yine, þehrin ak yüzü!
bez bebeklerine kýrmýzý pabuçlarýný giydirip uçurtmasýný martý çýðlýklarýnýn boþluðuna býraktý ve cýmbýzla inceltti, tüm doðru bildiði yanlýþlarý
hýzla büyüdü adýmlar ama renk aynýydý, yine kýrmýzý sadece yükseklik kazanmýþtý topuklarý...
beti benzi soluk gülüþlerine her göz kalemi çekiþinde göç ederdi masumiyet ve ne zaman okumak istediyse hayatýn biyografisini düþerdi omuzlarýnda ki iki suskun melek