ilerledikçe zaman körelir yaþamýn keskin býçaðý yansýr yýllarýn acýmasýzlýðý yüzümdeki çizgilere
gerçekle hayal arasýnda yol ararým kendime sevdamý da alýp yanýma gitmeye bile yok cesaretim ya senden vazgeçeceðim ya kendimden
yüreðimin bir köþesinde týrmalar ömrümü sensizliðin elleri bir türlü küllenmez ateþ damarýmda yakýcý bir sýcaklýk dolaþýr durursun kan yerine
günbegün artan kederim susturulmuþ kalbin sesi kavururken içimi hasretin bir rahmet gibi yüreðime düþtüðünde anladým artýk senden bir parça gizliden gizliye hayat bulup yeþerir yüreðimin derinliklerinde
suskunum gönlümün bir yaný yitik bir þehir bir yaný batýk bir gemi
ne çok olmuþ baþýmý geriye atýp hoþ bir müziðin týnýsýnda savurup saçlarýmý rüzgara bir yaprak gibi titremeyeli
ne çok olmuþ yeni bir baharýn içimdeki kýpýrtýsýný hissetmeyeli
sevgili hasretin girdabýnda boðuluyorum bir yabancýyým artýk gitmeliyim bu þehirden ya senden vazgeçmeliyim ya da kendimden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.