Labirentli Oyunlar Düşkünü

Labirentli Oyunlar Düþkünü


olur olmaz bir soytarýlýkta
sýký sýkýya kýþlýðým oluyorsun
dað ayazý kokulu kýþlamdý yalnýzlýk
kendimi zor atýyorum dost sohbetlerine
ve bakýþlarýmýn kitabýnýn ön sözüyle
baþlýyorum konuþmaya
adýný saklý tutarak kýnýnda acýlarýmýn
eve usançlý yeni yetmeler kadar
labirentli oyunlar düþkünü

canan kandýran sisleri sevmiyorum
sonuncu aþklar mutsuzluðuna gebe
kurmaca uyku þatolarýnda puslanýr yüzüm
her buðunun ardýnda koyu yeþil yapraðý arzunun
bu bataklýktan çýkýþ yok
dizlerime kadar kan kýrmýzý
aðzým yüzüm saçlarým göðe kadar beyaz gibi
sensizlik uykuma gömülünce sarhoþlaþan su
sensizlik boðmak istiyor yere düþmelerimi
uyanmak istemiyorum karþý kapýlý
ve karþý pencereli hiçbir odaya

bakýþlarýmýn kitabýnýn içindekiler bölümünde
atlaslara boyuna merakla koþan çocukluðum bildiðim
kökleþmesi eðri çizgilerin beynimde
ýþýksýz yaðmurlarla ürperince bir deniz kýyýsý
bir karanlýk yol
bir kimsesizlik aný
ýrmaklý bir kent
üç vakitli bir umut
kargalarýn gözlerine öpüþler konduran
yorgun kar çaresizliði
yoðunlaþýnca kurþunîliði denizin
bütün bir evreni kendim gibi
üþümeye bile üþengeç sanýyorum
silikleþmiþ aðlamaklar ihaneti bu
kahrýndan ölecek bu siyah þekilsizlik
kenarý koparýlmýþ ekmeðin onuru gibi

annemin saçlarýna takýldý sonram
sonramýn elleri yüzü buruþuk yumuþak kalpli
sana baktýðým mevsimlerin vicdanýndaki aðaç bu
kýzma bana kaçtýðým yazlara bir daha dönemem
salýncaklar kuramam bulutlarýna soluðunun
oyunlar bitince küçülür zaman
saatler acýnýn afilli süsü olur
duymazsýn
bilmezsin
anlamazsýn
hissetmezsin...

öleceðim uykuya dalmadan
ama riyasýz...
ama rüyalý...
ütopyalý...


Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: