Özlediğim Geçmişimin Yalan Yıllarına İthaftır

Sensizliðe uyandýðým her sabah
Karanlýk bir hâl çöker üzerime
Daðýlmaz kasveti dinmez fýrtýnalar
Sensizliði içime çekerken nefessiz kalýr bedenim
Bir ateþ çöker, ruhumda harlanýr yangýnlar
Alev alev tutuþurken ben sensizliðe
Sen uzaklar da bir yaðmur bulutuyla ýslanýyordun
Deðil mi?
O bulut, iþte o bulut bendim
Sensizliðe uyanan ben
Gri bulutlara yükledim gözlerimin nemini
Bu yüzden
Kurudur pýnarlarý didelerimin
Ve
Ateþini söndüremez ruhumun
Hiçbir yaðmur

//Özlediðim geçmiþimin yalan yýllarýna ithaftýr//

Ben sensizlikte yanarken, sen bensizlik yaðmurlarýn da ýslanýyordun
Sensizliðin beni ne hale getirdiðine bir bak
Hüsranla yanan sol yaným
Hicranla inleyen ruhum
Hasretle bakan gözlerim
Hal midir bu söyle
Vefasý eksik yârim
Ne hatýr ne gönül koydum sana
Sadece kahrettim yalnýzlýðýma
Þimdiler de bir ümitle bakýyorum
Yarýnlara
Kimsesizliðimin kimsesi olur musun?
Dönerde yokluðunun boþluðunu doldurur musun?

//Yýllarýn dindiremediði hýçkýrýklarým boðuyor haykýrýþlarýmý//

Saçlarýma düþen aklarýn hesabýný sormayacaðým
Kuruyan göz pýnarlarýmý saklayacaðým
Yangýnlarýn enkazýyla virane olan ruhumu yamalayacaðým
Yeter ki dön fýtratým fýtratýna ezelden alýþýk
Küs deðil bu garip sevdasýyla hep barýþýk
Dön yeter ki dön yüreðim sana hep açýk

//Mazisi olmayan yaþamýþ mýdýr yýllarý?//



Melek…





Sosyal Medyada Paylaşın: