.
.
.
ravent yapraklarý örtmüþtük üzerimize
arzulu yaðmur eðricikleri
o delirmiþ içime akacak bir yeri mutlaka buluyordu
yoksa, bu hengâme, bu susayýþ, bu týlsýmlý boþluk
aþk gözesinden fýþkýran sellerle nasýl ýlýþacaktý
ehrimen’in haddinden fazla kabul, yaðmur yakarýþýna
tapýlasý hararet yüzümüze çarptýðýnda
þevkle titreyen toprak
katreyi ummana taþýyan rüzgarla seviþiyordu
köklerimizi tutan lamise çatlayýncaya kadar
yüzümüz kýzarmýþtý
bütün ölülerin dirilme vakti
dipleri saran kasýrgayla sarsýlarak soðudu
ve irisi karanlýðý aydýnlatan siradeð çiçekleri
bilgiyi karmaþanýn tam ortasýna sundu
örtünmeyecek kadar beyazdýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.