ce
Kahrolsun Töre
Günlerden bir Cuma vakit sabaha karþý
Çekildi silahlar çatýldý kaþlar
Yapmayýn yazýktýr diye yalvardý daðlar ve taþlar
Dinleyen anlayan nerede
Körpecik bir çocuk dað gibi aliyi seriverdi yerlere
Bir silah sesiyle korktu, ürperdi uyandý bu çarþý
Bir çýðlýk yükseldi mahallenin daracýk sokaðýndan
Hatice ana feryat ediyor yetiþin kurtarýn yavrumu
Ama ne çare, tam kalbine isabet etmiþ kahpe kurþun
Vay koçum ali sen bir kurþunla yýkýlacak adammýsýn
Býrak kanýný içsin zalimler, kana doysunlar
Fakat baþka Aliler vurulmasýn
Birde Aliyi yere seren þu masum çocuk
Vay canýna býyýklarý bile terlemeyen küçük bir yavrucuk
Fakat kalem tutacak ellere silah verilmiþ
Kitap okuyacak dillere intikam yemini ettirilmiþ
Bu böyle gelmiþ böyle gidecek
Bunun adý kahrolasý töreymiþ
Aklýmýzý baþýmýza toplayalým
Bu gün ben, yarýn sen, bir güne yavrularýmýz
Daha ne zamana kadar kalleþçe birbirimizi vuracaðýz.
Elini uzat yýllardan beri düþman gördüðün þu adama
Kucakla, baðrýna bas, affet
Lanet et kahrolasý töreye
Boynumuza vurulan cehalet zincirlerini
O zaman ne kadar kolay kýracaðýz.
Cengiz ÖYKE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.