Sala verile kasdimize Gider olduk dostumuza Namaz için üstümüze Duranlara selam olsun
Dünyaya gelenler gider Hergiz gelmez yola gider Bizim halimizden haber Soranlara selam olsun
Miskin Yunus söyler sözün Yaþ doldurmuþ iki gözün Bizi bilmeyen ne bilsin Bilenlere selam olsun YUNUS EMRE ……………………… YUNUS EMRE ……………………… Yaþamýna iliþkin bilgiler sýnýrlý. Doðum yeri bilinmiyor. 13’üncü yüzyýlýn ortalarýna doðru Moðal istilasý ve Selçuklu Devleti’nin yýkýldýðý dönemde yaþadýðý sanýlýyor. Bu dönemin sarsýntý ve acýlarý Yunus’un eserlerinde derin izler býraktý. Babasýnýn adý Ýsmail. Medrese eðitimi gördü. Arapça ve Farsça öðrendi. Ýran ve Yunan mitolojisiyle, tasavvuf tarihini inceledi. Hacý Bektaþ ya da Sinan Ata’nýn halifesi Taptuk Emre’nin dergahýnda hizmet etti. Taptuk Emre’nin düþüncelerini yaymak için Anadolu’yu dolaþtý. Eskiþehir Sarýköy, Manisa Buna ve Emreköy, Erzurum Dutçu Köyü, Isparta Keçiborlu ve Karaman’da adýna yapýlmýþ mezarlar var. Ama nerede öldüðü ve gömüldüðü kesin belli deðil. Tasavvuf yorumunu benimseyen Yunus Emre’nin keskin bir gözlem gücü, derin bir hoþgörü anlayýþý var. Þiirlerini hece ölçüyle yazdý. Ama aruz denemelerine de yer verdi. Hece ölçüseyle yazdýðý dörtlüklerin yanýsýra yine hece ile beyitler ve gazeller de yazdý. Dili arý Türkçe deðil. Yer yer Arapça ve Farsça tamlamalar kullandý. Saðlýðýnda düzenlediði divaný bulunamadý. Günümüzdeki divanlarý derlemedir. 1904’te birinci, 1924’te ikinci basýmlarý yapýlan Divan-ý Aþýk Yunus Emre’nin yanýsýra Burhan Toprak ve Abdülbaki Gölpýnarlý’nýn derleyip yayýnladýðý Yunus Emre divanlarý var.