Ýs
BİZİ ÖLDÜRDÜN
" Canýn yanmayýnca þiir yazýlmaz ",
Bana kasdettin ya, sözü öldürdün.
Çok naz olmayýnca dostluk bozulmaz,
Hem nâzendeni hem, nazý öldürdün.
Sütlimandan fýrtýnalar estirdin,
Akort bile tutmuyor bak, küstürdün,
" Dost, Dost " diye þakýyordu, susturdun,
Kýrdýn tellerini, sazý öldürdün.
" Hep ayný nazarla baktý insana ",
Çoktandýr kuruydu, aðladý sana,
Nasýl bakýyordu, hatýrlasana,
Ýçi bile gülen gözü öldürdün.
Kara yüzle kara yere girilmez,
Mübârek sayýlýr, yüz’e vurulmaz,
Rabbim yaratmýþtýr, çirkin görülmez,
Güller gibi gülen, yüzü öldürdün.
Namzet çoktu, seni seçtim seçimde,
Sönmesin isterdim, bak bu biçimde,
Aþk ateþi yanýyordu içimde,
Su serptin üstüne, közü öldürdün.
Kararý vermeden, Dur! demiþ usta.
Neden, niçin, nasýl, Sor! demiþ usta.
Önce dinle, sonra Vur! demiþ usta.
Velhâsýlýkelâm, bizi öldürdün.
30.11.2010 Ýsa Kahraman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.