Öksüz artýk duygularým Özlem kýyýsýnýn tozlarýna bulanmýþ bir martýyým Semalar bana Ýstanbul Yollar kaderime teslim bir kul Secdeye taþar aþkým Ellerim yüreðimde kalmýþ sabrým Üþüyorum; Çünkü gönlüm nar Kalemim derdimi bu ateþle mýsralar Noktasý gelmez harflerin Noktasý yok artýk ne “kaf”ýn ne de “fe”nin Her güzelliðin sonu türabi Her hicranýn sonu visali Öksüz duygularým Saklý cevaplar içinde sorulara karýþýrým Neyim ben Nar-ý aþkla yanan bir kamýþým Sýrlar bana mekan Anýlar fikir hapsimde kalmýþ bir efgan Hikayem mazimle yanan bir belge Yok oldu kahramanlar kendi elleriyle Zamanýn samimi rolleri, Meðer hepsi türabi Üþüyorum; Kelimeler yanýmda yok Sessizliðe salýverdim kendimi dibi derin Sesimi hep yoklara harcadýðým için…
(Üzerine sessiz çýðlýklar atfedilenlere~fts)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neyuzar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.