Ne zaman üzerimize bildik mevsim açsa Alelacele kanatlanýr güneþ Ne zaman yaðmur düþse gözlerimize Toprak kokar..ýslanýr apansýz ruhumuz..
Omuzlarýmýza inci /mercandan bir yüktür Karanlýðýn içinde açan ak çiçekler gibi yýldýzlar Ufukta bizleri bekleyen bilinmez sevdalý renktir Gül kokusu deðil mi aklýmýzý süsleyen.
Kim bilir en son gördüðümüz rüya hangi þehrin serüvenidir. Kutsal mabetler midir yanýbaþýmýzda oturup aðlayan Kaybettiðimiz yeþil ufuk hangi daðlarýn zirvesindedir , Bir panayýr masalý mýdýr ,aklýmýzý daðlayan !
Ýþte konuþuyorum kelimelerim sonra gelecek Günlerin gri kaynaðý oldum gökten dökülen Bir zavallý deniz kaldý ayaklarýmda yeminli Bir de sýrdaþým dizeler ; Baðrý açýk kumlara benden selâm olsun !..
2004/istanbul..
Sosyal Medyada Paylaşın:
izarifoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.