Karınca Dede..

O yeþil tepede yalnýz bir mezar vardý.
Tek bir meþe aðacýnýn olduðu o serin yerde
Yazýn çevresini gelincikler sarar
Kýþýn üzerine sessizce kar yaðardý..

Ne zaman yanýndaki o patika yoldan geçsem
Hele yanýmda var ise rahmetli anneannem,
Ýçime deruni bir hüzün akar/ ruhum coþar
Sanýrdým ruhuma lirik bir ezgi konardý..

Sonra bir gün öðrendim ki o yalnýz tepede
Çok önceleri sefer eylemiþ bir veli yatarmýþ.!
Gündüzleri inerek bu sessiz beldeye
Küçük ekmek kýrýntýlarý toplarmýþ..

Gündüz topladýðý ekmek kýrýntýlarýný
Koyarmýþ sessizce yuvalarýna karýncalarýn.
Adý bilinmez sabahlarda gelen narin kuþlarýn
Kanatlarýna savururmuþ içten dualarýný..

Sonra bir gün bilinmiþ bu velinin sýr halleri
Ýfþâ olmuþ istemese de düþmüþ dillere
Binmiþ sessizce bir sabah rüzgârýnýn terkisine
Sýrra gark olmuþ/
lakin ,muhabbeti düþmüþ gönüllere..

Kendisi gibi bir veli keþfedip mezar taþýný
Baþýna dikmiþ bu yalnýz ve ulu meþe aðacýný
Bir yaprak pusula içine yazýp bilinmez hatýrasýný
Demiþ burada yatan bir velidir ;
Aman içten edeseniz dualarýnýzý.!

Þimdi gidenler görürler o yalnýz aðaçlý tepede
Bir tek mezar vardýr birde küçük mezar taþý
Çevresinde dolaþýr akþamlarý bir deli poyraz
Birde mezarý bekleyen minik dostlarý..

SIRRI TAKDÝS OLSUN ..Ruhuna el -Fatiha -

1980..yýllar..Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: