HEYBELİ

Ey! Güzel Heybeli,
Sende sevdim bir bahriyeli,
O uzaklara gitti gideli,
Aðýr oldu sevmenin bedeli…

Bilsen,
Kaçýncý vapur
Anýlarýna getiren,
Yüreðimi hoplatan,
Hüngür hüngür aðlatan?

Yetti canýma dalgalar,
Bu insafsýz kaptanlar,
Ne zaman duracaklar?
Kýnalý’sý, Burgaz’ý, Büyük‘ü, Sedef ‘i
Gör ya Mevlâm,
Bu masum yüreðimin, Heybeli’dir hedefi.

Heeey! Kaptaaan!
Kýr þu dümeni, sür ileri!
Rotam Heybeli‘dir Heybeliii!

Uçsuz bucaksýz gönül diyarýnda,
Bu son yolculuk olsun, son baharýmda.
Çýmacýlardan utanýr oldum…
Buruldum, yoruldum, duruldum,
Ömrümce bir ona vuruldum.

Ya Rab!
Ne zaman sönecek bu yangýn, bileyim.
Dursun bu vapur ineyim.
Tek dileðim,
Ýskelede bekler göreyim…

Ya yoksa!
Yoksa mý?
Ne yoksa?

Yoksa neylerim?
Çaresiz, bir dert daha eklerim
Kýrýp boynumu, uzaklarý beklerim…





Sosyal Medyada Paylaşın: