O günden beri Bir hiçim gülüm. Hep böyle pejmurde, Hep bu karanlýk sokaklarýn sýrdaþý. Yanaklarýma acý bir zehirdir, Süzülen Damla damla gözyaþý...
Zifiri karanlýðýnda kör gecelerin, Kör kütük sarhoþ kendi halimde, Kenar bir mahallede, Kaderim ellerinde Ýçimde seni taþýyorum. Ve hayalinle yaþýyorum.
Örümcek aðlarýyla bezenmiþ odamýn, Duvarýnda asýlý durur, Mabetler kadar mukaddes sayýp, Tozunu almaktan bile çekindiðim, Bir melek kadar güzel resmin. Korkarým, Bir gün o iðreti çividen kayýp, Düþecek yere Ne kadar ayýp! Kalacak dudaklarýmda tek ismin.
Evet be caným, Geride kaldý mutlu günler. Yýkýldýktan sonra, Tüm hayaller. Þimdi karanlýk sokaklar Ve þiþeler benim. Bundan böyle Ben bir hiçim güzelim. Böl günahlarýmý ikiye, Yarýsý benim, Gerisi senin…
Ben, bir ömrü böyle sürüp gideceðim. Mesut anlarým dahi olmayacak zahir. Hep elem, hep gözyaþý, hep kahýr. Sürüp gidecek bu ömür, Sürüp gidecek caným, Ýþte böyle aðýr aðýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
vega4 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.