ruhumun kabzasýnda mayalanýrken ömrüm
kýzýlca kýyamet kopuyor atlasýn baðrýnda
kar sýzan duvarlarýmdan
köz çiçekleri doðuyor
yanýyor sorgu ambarýndaki cýlýz yaðmurlar
bir adým ötesi
nar_ý cehennem
doyamadýðým o büyünün saçlarýna takýldý
hüznün gri saçlarý
þimdi
þiir sarýyor avlumdaki güz kundaðýný
keþkelerimin kervanýna varýnca bir çift serçe kanadý
þaha kalkýyor içimdeki aðlak karargâh
sonrasý
nefersiz kanayýþlar
ya yaðsa topraklarýma imlenen voltalar
ya da imbiðine hapsetse sessizliðimi
yangýnlar doðsa susuzluðumda
kuralsýzca !
özlemi sanrýsý sus kokan
kýsraða terk ederken gönlüm
içimdeki çocuðun avuçlarýna sýðýnýr
suskunluðum
doðurduðum her kelime
kayýp þehrimin kaldýrýmlarýnda
ýslýðý üryan rüzgardýr artýk
hadi yolcu!
gözleri zanlý geceye
sabahýn yüreðini ekme zamaný
ki yalnýzlýðýn kakülünde
þehr-i sýrrýn yangýný dinsin…