Şarap ve Mehtap
Biz hiç mehtaba çýkmazdýk,
Ayýn yorgun olduðu gecelerde,
Yarý utangaç, birazda mahsun,
Ellerimiz gözlerimizde,
Parmak aralarýndan bakardýk,
Bakardýk da baktýkça utanýrdýk.
Yanaklarýmýz kýzarýrdý Mehtaba bakarken.
Necati var ya o Necati, yoruldum diye,
Tanrýsýna yalvarmaya gitmiþti,
Giderken ummanda batýrmýþtý gemisini,
O günden sonra dönmedi geri,
Bizse anarýz hala onu Kadir geceleri,
Ya o Tanrýyý, ya da Tanrýsý onu,
Ya O gelmedi, ya da O vermedi geri.
Ýlk o patlatýrdý kahkahayý
Ayýp olur beyler bakmayýn,
Baksanýz da gözlerinizi fazla aralamayýn.
Mehtap bize haram aysa ayýp derdi.
Derdi demesine de sonra pýt diye bir ses.
Tirbuþonda kullanmazdýk biz,
Hoþ ya tirbuþonla açacak þarabý da alamazdýk.
Þaraplarýmýz daima plastik tapalý olurdu,
Bu günlerdeki sevdalar gibi. Sahi neydi o sevdalar,
Ah nerede bizdeki yanýk sevdalar,
Þimdikiler iki gün sonra pýt.
Naylon tapalar gibi pýt sonra ayrýlýyor þiþeden.
Gün geçtikçe kaynar mantar þiþeye þarap mantara,
Ben sen aþkýmýz misali
Bu üçlüyü ayýrmak için, tirbuþon olmadan olmaz.
Bizde naylon tapalarý diþlerimizle açardýk,
Bizim hiç mantar tapalý þarabýmýzda olmadý,
Bizi bu halimizle sevecek sevdamýzda,
Biz sevdik onlarý yaklaþamadýk onlara,
Kimi zaman uzaktan kimi zaman yürekten,
Pis kokardý tenimiz mazot, benzin ve yanýk yað,
Ne ararsan yoktu bizde, berduþluðun dýþýnda,
Ellerimiz hep karaydý, daima da yaralý
Yüreðimizi bazen benzinle bazen mazotla yýkardýk,
Yazýn hep yanardý kýþýnda soðuktan donardý.
Hani arada kuruda çekerdik mehtaba yakýn gecelerde.
Necati bozardý mehtabýn sessizliðini,
Yapmayýn beyler çekin ellerinizi,
Sonra kýzdýrýrsýnýz al fularlý saten pijamalý beyleri
Bu saatten sonra mezarlýk temizler bizleri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.