Hicranlý bir zamanda rastlamýþtým izine. Bülbülün sedasýyla açmýþtý goncalarýn. Ýki katre inince gözlerimden yüzüme, Derdine düþtü gönül efsunlu sancýlarýn.
Sandým ki ýstýrabýn bir nefeslik, an gibi. En kavi hüzünlerin mekânýydý dallarýn. Gönlüme düþtü çehren, kopkoyu bir kan gibi. Girdiðim her çýkmazda sana vardý yollarým…
Yanýna geldim iþte yaralýyým, yorgunum. Aþkýný anlat bana sýrrýndan sýr alayým. Bilmiyorum nedendir bu hicrana vurgunum. Sen kabul et yeter ki, bahçývanýn olayým…
Anlat; aþkýn yükünü nasýl taþýrsýn gülüm. Bülbül nasýl susuyor her gece sabýr ile. Bu ne kanlý bir sevda bu ne gamsýz bir ölüm, Varýlýr mý ebede? Yalnýz bir hatýr ile…
Kim taþýr efkârýný garip bülbülden baþka. Hangi rüzgâr okþuyor hicranlý dallarýný. Bir sabah zehr-i gurur galip gelince aþka. Bülbüller þaþýrýr mý? Vuslatýn yollarýný…
Anlat gülüm, Mecnun’u kim düþürdü çöllere, Kerem seni mi gördü? Suretinde Aslý’nýn. Gönül yalnýz sen için düþmüyorsa yollara. Anlarým ki gelmiþtir sonu sevda faslýnýn…
Hilkatin mayasýnda gönlüm sana bakarken, Ýsminin ilk harfinde el pençe durur sesim. Bensiz kalan her zerrem yollarýna akarken, Sýrrýna eremeden sükût bulur nefesim.
Gülüm senle soluyor bahçývanýn hayatý. Kurumuþ goncalara can veriyor bülbüller. Melâli bir zamanda susarken can saati, Ebedi bir sevda da beni bekliyor güller…
Yusuf MESCÝOÐLU 13.03.2009 / 01.43 Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.