Buz gibidir yalnýzlýk;
Ýliðin ,kemiðin üþür ,
Titrersin için için,
Yüreðin donar katýlaþýrsýn.
Biter renklerin,
Artýk her yan bembeyaz,
Kar rengidir.
Yeþilin ,pemben,deniz renklerin yokolur.
Kardelenler çýksa iyi karýn altýndan,
Kaktüsler biter yalnýzlýktan,
Batar dikenleri her yanýna,
Canýn yanar.
Yalnýz kalmadan asla bilemezsin,
Bu kadar üþüyeceðini,
Ellerinin bile ,
Gözlerinin bile,
Duvarlarýn ,
Hatta portmantonun bile aðlayacaðýný,
Çünkü yalnýz senin pardesün,
Yalnýz senin ayakkabýlarýn vardýr.
Eþyalar tek tek kullanýlmaktan muzdarip,
Dert ortaklarýndan çiçekler bile yoksun.
Yalnýzlýk soðuktur.
Keyifli olduðunu sananlara ,
Tek baþýna olmayý büyüklük bilenlere,
Kimselere ihtiyacý olmadýðýný düþünen,
Burnu düþse almayanlara,
Kýssadan hisse,
Yalnýzlýk soðuktur,kýþ gibi,
Kara kýþ gibi soðuk.
28/11/2010
A.Meydan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.