Gönül bu;
Anlamýyor vefasýzlýktan,
Anlamýyor kadir kýymet bilmeyenden,
Anlamýyor seviyor gibi görünüp de
Bir gün kaçmak için yol gözleyenden.
Seni sevmekten vazgeçmedim.
Bütün bunlarý bilmeme raðmen,
Yazdýðýn tüm senaryolarý seyredip,
Oynadýðýn tüm rolleri ezberlememe raðmen,
Seni sevmekten vazgeçmedim.
Önce dostum ol istedim,
Arkadaþým dert ortaðým ol.
Paylaþalým þu iki günlük dünyaya dair ne varsa,
Acýlar azalsýn,mutluluklar çoðalsýn istedim.
Seni sevdim.
Senle sohbeti sevdim.
Senle yan yana oturup,
Saate bakmaya korkarak,zaman geçirmeyi,
Geleceðin tarihi iþaretleyip takvimde,
Gün saymayý sevdim.
Ya sen!
Korkaktýn,çok cesur görünmene raðmen,
Asla dürüst deðildin, söz vermene raðmen,
Aðzýndan çýkanla gönlün bir olmadý hiç,
Anlayýp da anlamamazlýða gelmekse en zoruydu.
Arkama bile bakmadan kaçmam lazým senden,
Telefonunu silmem,adýný unutmam lazým biliyorum.
Ýçim titrememeli senli yerlerden gelip geçerken,
Sanki oralarda hiç olmamýþýz gibi davranmalý biliyorum.
Ama seni sevmekten vazgeçmedim.
Vazgeçemiyorum.
Hak etmediðin halde seni seviyor,seviyorum.
10/02/2009
Aynur Meydan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.