KADIKÖY
Arar en kuytuyu mehtap denizde,
Dalga fýkýr, fýkýr dans eder durur.
Vapurun denizde açtýðý izde,
Yüzer gibi insan dertten kurtulur.
Ýnsan burda ne gam, mesut sayýlýr!
Öper gibi dalga kýyýya vurur;
Ýyodun kokusu koya yayýlýr,
Þaka yapar deniz nazlanýr durur.
Uzatsan elini deðer yýldýza;
Biz mi çýktýk göðe onlar mý indi?
Yanda Haydarpaþa, benzer bir kýza!
Kimler hüzünlendi ,kimler sevindi.
Ölünmez burada burda yaþanýr;
Martýlar kuytuda bekler sabahý!
Genç kalýr insanlar, zaman yaþlanýr;
Vapurlar limanda bekler þafaðý.
Ne kadar gökyüzü yakýnmýþ burda;
Hiç düþünmemiþtim tutmayý ayý,
Dudaðýnda ýslýk kýyýda dur da,
Kalbinde duyarsýn Yurda sevdayý.
Süleyman Üstün ( 1967 Kadýköy /Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit ışığı 2010 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.