Afakı Bekler Dem Döken Gözlerim

Nar-ý aþka düþtü bu yürek
Kor kor yanýyor
Cehennem mi sevmek
Bu gam bu keder
Yangýnýmý körükler
Ateþ-i aþk yakar alev alev
Hicranýmý firkate ekler
Bu gönül az mý yandý
Bu cefa nedir
Hala içimde yanan bu kor nedir
Divane oldu nadan olan hallerim
Afaký bekler dem döken gözlerim
Ferruh ahvalimi eyleme naçar
Hani cana perverdeydin
Nerede himmetin
Vuslatý bahþet göster þefkatin
Yangýnlarým asûde maksudun diler
Cennet bakýþlarýnla nurunu dök avuçlarýma
Ayine olsun ruhum ruhuna
Ez-cümle cennetim sen
Ben böyle yanarken cehennemim yine sen.
Melek…

Nar-ý: Yakýcý, azab verici her þey.
Hicran: Uzaklaþma. Ayrýlýk. Ayrýlýktan gelen keder, sýzý, acý
Firkat: Ýftirak. Dostlardan ve sâir sevdiði þeylerden ayrýlýþ
Divane: Deli. Aklý baþýnda olmayan
Na-dan: Cahil, bilmez,
Afak: Ufuklar. Yerle göðün birleþtiði gibi görünen uzak dâire
Dem: Göz yaþý. Sürurdan veya keder sebebiyle aðlama neticesi gelen göz yaþý.
Ferruh: Mübarek, kutlu, uðurlu
Ahval: Haller. Vaziyetler. Oluþlar
Na-çar: Çaresiz,
Perver: "Besleyen, yetiþtiren, velinimet, koruyan" mânâsýnda birleþik kelimeler yapýlýr.
Himmet: Lütuf, yardým
Asûde: Rahat, huzur içinde. Dinç. Müsterih. Sakin
Maksut: Ýstenilen þey. Ýstek. Arzu. Gaye.
Ayine: Ayna.
Ez-cümle: Bu cümleden, meselâ, bunun gibi.


Sosyal Medyada Paylaşın: