26 Kasým 2010 Posta gazetesinde yayýnlanan þiirim...Huzurlarýnýzda...
Vazgeçtim bu gün Yaþamaktan, Sevmekten, Gökyüzüne bakmaktan, Denize dokunmaktan. Hayat kýsaydý zaten Uzatmaya gerek yoktu Cümleleri...
Ýnsan dediðin bazen Alabildiðine su, Alabildiðine mavi deniz olmalýydý Hýrçýn bir dalga olmak yerine. Gemi misali bir sevgilinin limanýnda Uslanmalýydý. Yolcularý korkutmadan Basýp gitmeliydi sessizliðe. Ardýndan laf ettirmeden Park etmeliydi ruhunu Ölümün otoparkýna
Dýþarýda deli bir yaðmur baþlar Yüreklere düþer acý taneleri Ben yaðmur olurum, yaðmur ben Öylece vazgeçerim bu gün Deniz olmaktan, Yaðmur olmaktan, Gülümsemekten, Doðrularý söylemekten...
Her þey yalandý zaten Ben de yalandým Yaðmur gibi, gökyüzü gibi, deniz gibi. Bu gece bir þeyden daha vazgeçtim Kendimden Cümleyi uzatmadan koydum noktayý Ne bir gemi, ne bir deniz ne de bir yaðmur tanesi oldum Bu gün ölüm olup Salladým kendimi ölümün ipinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Barney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.