Tuna ýssýz Tuna sessiz Tuna bahtsýz Tuna sensiz Tuna benim Biliyorsun Tuna ben Göremiyom Rüyalarda seni ben Nasýl düþtüm bu sevdaya Dile ben Her gün hüzün her gün hazan Çile ben Hele ben de,kömür gözlüm hele ben Ben Tuna’yým biliyorsun Suna sen
Daha kaç gün Daha kaç yýl Özlem ekecek bu yürek Efsunlu bakýþýn terk etmez beni Dikilir karþýma gece saat üç Artýk tahammüle kalmadý ki güç Þu Tuna dediðin dertli bir nehir “Üstüme yýkýlýr bu koca þehir” Rüzgar eken fýrtýna biçer diyorlar Ben hüzün ekmedim Hasret biçeyim Hele ben de deli gönül hele ben Ben Tuna’yým biliyorsun Suna sen
Ýçli þarkýlarda kahroluyorum Adýn takýlmýyor hecelerime “GÖZLERÝN DOÐMUYOR GECELERÝME” Ne günüm gün gibi Ne gecem gece Tutkunum ben sana Tutkun delice “Yürek yangýnlarý”kora dönüþtü Söndürmez yangýný Ne yaðmur ne kar Kýz seni sevmekse akýla zarar Hele ben de bi çare kul hele ben Ben Tuna’yým biliyorsun Suna sen
Aþýki diyor ki bir þiirinde “Gönül aðlar isen baþýna aðla Kimse kimse için aðlar bulunmaz Baðlarýsan kendi yaraný baðla Belki yaraný da baðlar bulunmaz” Aþýki boþuna dememiþ bunu Ben de bir dertliyim o gibi hani Niye gördüm seni Bilmem ki niye Kendimi kaybettim mestanelikte Hasret kaldým tutunacak dala ben Ben Tuna’yým biliyorsun Suna sen
Yine bir þiirle ettim yadýný Buðulu camlara yazdým adýný
Aþýk Lüzumsuz Sadýk Daðdeviren
Mestane : Sarhoþ gibi, kendinden geçmiþçesine Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.