ELVEDA CEYLANIM

Martýlar hiç bu kadar benzememiþti ölüme
Bu kadar aldanmamýþtým kanatlarýnýn beyazýna
Demek ölümden zor gidiþlerde varmýþ
Ve çekermiþ bir yüreði eteðinden tutarak denize doðru
Demek yaslandýðým güneþlerin týlsýmý bu kadarmýþ
Demek böyle ansýzýn gelirmiþ ölümden zor olan

Yine de gözlerinin sürmesiyle uðurla beni
Her sabah yeniden ve daha güzel doðan gözlerin
Her akþam yeniden ve daha çetin öldüren gözlerin
Yine de sevdiðin bir yaným varsa sen de kalsýn
Ve hep öylece bul beni mýsralarýmda ararsan

Yaðmurun bu deli yaðýþý boþuna deðilmiþ
Güneþin utangaç yüzünü bu kadar saklamasý
Þimdi dur desen bütün martýlardan silkinirim
Bütün martýlar silkinir kanatlarýný ölümün beyazýndan
Ve ben Beyazýt’ýn güvercinleri gibi umarsýz
Döner dururum baþýnýn üstünde þimdi dur desen

Denizi sensiz sevmenin imkânsýzlýðý içinde gözlerim
Gökyüzüne yüzünden uzak bakmalarýn tadýlmazlýðý
Otur þöyle yaný baþýma bir bardak çay içimi
Bütün kanýmý dökmek istiyorum bütün yüzünü içmek
Çünkü gidiyorum yorumsuz düþlerimi yollara dökerek
Dur desen duracaðým iki kaþýnýn arasýnda

Ýzin ver bir kere daha öpeyim ellerinden
Ölüm en kýrçýl aðzýyla öpmeden dudaklarýmý
Kanýmda kývýlcým kalmadý ufuklarý yakamam
Ellerini bir kere daha sýna boynunla yaðmurun altýnda
Boynunu bulmadan ellerim yaðmurlara bakamam
Kendimi asabilirim bulutlara kal desen kalýrým

Martýlar hiç bu kadar benzememiþti ölüme
Çýðlýklarý bu kadar büyümemiþti ölümsüz yanýmda
Ve hiçbir güneþ bu kadar köpürmemiþti kanýmda
DUR DE DURAYIM KAL DE KALAYIM GÝT DERSEN ÖLÜRÜM
Bir martýya dönüþürüm kendi kendime açarým kanatlarýmý
DUR DESEN DURURUM KANATLARIMIN BEYAZIYLA

Þimdi elveda þarkýlarýný söylemek gerek artýk
Zaman aðzýndan bir su gibi akýp gelirken en uzun haftalar
Her anýn bir ömür gibi tükeniþi Ýstanbul’un nabzýnda
Þimdi elveda þarkýlarýný söylemek gerek artýk
Ölümün suskun diliyle buluþturmak þarkýlarý
Sus desen susarým sus desen yine susarým iki ateþ arasýnda

Bulutlar böyle gelip oturmazdý karþýma
Gözlerini hep benden saklardý yaðmurun çocuklarý
Bir benim aðlamalarým yýkardý tüm evreni
Gül desen güleceðim küllerimi býrakacaðým yaðmura
Yanaklarýmda tomurcuklanan güllere tutunacaðým
Öyle çaresizim öyle yoðunum ki ellerinin gurbete çýkan yanýnýn
Git desen gideceðim sonsuza dek iki deniz arasýnda

Hani bir türkümüz vardý Urfa’nýn etrafý dumanlý daðlar
Söyle desen söyleyeceðim bir ceylanýn kayýp balasýný
Ve öyle süzüleceðim ki bir annenin bakýþlarýndan
Gel desen geleceðim ateþin en harlýsýna
Gel desen geleceðim gerilerek iki mancýnýk arasýnda

Hoþça kal ardýmdan ateþler yakan sevgilim
Sular nasýlsa baðlanacak çocuklarýn diliyle
Hoþça kal ve bir dansa baþla kaldýðýn yerden
Nasýlsa bu son þiirim olacak
Nasýlsa susacaðým bir ocaðýn baþýnda ateþe düþen gözlerine
Nasýlsa son sözlerimi yalnýzca balýklar duyacak
Denize düþen ilk mýsraý kalbinde taþýyan balýklar
Hoþça kal ardýmdan ateþler yakan sevgilim
Hoþça kal

Yazarý ve imtiyaz sahibi: BAHTÝYAR ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın: