Sarıkamışta Mehmed’im
Karabulutlar hiç gitmemiþti memleketimden
Yoksulluk,açlýk,sefalet vuruyordu derinden
Ne günler geçmiþti dinlemiþtim dedemden
Yaþlý,genç,kadýn,erkek
Cepheden cephe koþuyordu
Vatan diyor bir daha çoþuyordu
Osmanlýya oynan oyunlar
hem içten hem dýþtandý
Sarýkamýþta ki facia;
Önce basiret yoksulluðu
Sonra karakýþtandý.
Ferman geldi Enver paþadan,
Girmeliydi Ordu;
Köprüköyden,Oltu’dan,Bardýz’dan
Siz vurun biz geliriz ardýzdan
Verilen toprak alýnmalýydý Moskoftan
Böyle emir gelmiþti Helmut’tan
Kafkaslar bizim
Enver kahraman olacaktý.
Sonra Ordu toplandý Þehr’i Erzurumda
Savaþýn kararý verilmiþti bu durumda
Ordumuz binlerdi,ne bini on binlerdi
Hasan Ýzzet söyledi ama kim dinlerdi...
Paþam dedi;
Bu kýþta savaþ olmaz
Erat kurþun atmadan soðuktan donar
Sonra yürekler daðlanýr yanar
Hayýr dendi ve ordu yola çýktý
Hava ayaz çünki kara kýþtý.
Nefesler bile havada donuyordu
Açlýk bir yandan,yorgunluk bir yandan
Yardým etsindi Yüce Yaradan
Elde yok avuçta yok
Elbise yýrtýk, papuçlar oyuk
Allah Allah nidalarýyla
Önce kardan yollar geçildi.
Binlerce Mehmet soðuktan biçildi.
Gitmiyordu ayak,görmüyordu göz
Geceler ayaz,bitmiyordu gündüz
Sarýkamýþ’ýn üstüne inmiþti sis
Artýk dönüþ yok,ölümdü içimdeki his
Ah ah binlerce erat,heba oluyordu
Hayýr düþman vurmuyor ,sadece donuyordu.
Mehmet’im donduðuna deðil
Öldüðüne deðil
Kaderine yanýyordu.
Kurþun bile atmadan
Düþman kaný akmadan
Bu neyin nesiydi
Sarýkamýþ bir destan,Sarýkamýþ askerdi
Bu kýþta sizi kim,neden,niye gönderdi.
Askerim kahraman,Mehmet’im þehitti
Allah’u alem buna kuþlar,aðaçlar þahitti.
27.07.2007/Erzurum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.