……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… NE ÇIKAR
Adem olan ademlikte durmalý Hayvan gibi sürüþmekten ne çýkar? Eli gözetmeden kendin görmeli Cahil gibi yarýþmaktan ne çýkar?
Adem isterim ki öðütler tuta Konu komþusuyla birliðe yete Aradan buðuzu benliði ata Kavga edip vuruþmaktan ne çýkar?
Kul olanýn eli olsun hayýrda Hakký hazýr bil de daðda bayýrda Cevahir bulunmaz kumda kayýrda Ummanlarda aramakatan ne çýkar?
Ýnsan oðlu dirlik etmez marýnan Bir arada olmaz güller harýnan Kadim konuþmalý sadýk yarýnan Yalan yere görüþmekten ne çýkar?
«Fakir» der ki : Olan ömrüm zay olur Yüklenir göçümüz gitti hay olur Bu yalan dünya kime köy olur Devran sürsen sürmesen de ne çýkar?
NOT: Fakiri, bu þiiri körü körüne münakaþa etmeyi adet edinmiþ olan bir komþusu için bir münakaþadan sonra söylemiþtir ………………………. FAKÝRÝ ……………………… Alevi-Bektaþi þairlerinden Fakiri’nin asýl adý Cafer’dir. Malatya ilinin Yazýhan bucaðýna baðlý Karaca köyünde Rumi 1282 yýlýnda dünyaya gelmiþtir. Doðum günü kat’i olarak bilinmemektedir. Þairin çocukluðu, gençliði, ihtiyarlýðý kýsaca bütün hayatý köyde geçmiþ bir köylü ve çiftçi çocuðudur. Hayatý boyunca çiftçilikle uðraþmýþ, ekseriya yarýcýlýk yapmýþ, gayet fakirane bir hayat sürmüþ, bu içtimai ve iktisadi durumunu da kendisine mahlas olarak seçmiþtir. Geçiminin bir kýsmýný kýþ günleri ara sýra çulfalýk denilen ilkel tezgahla aba, çuval, bez v.s. dokuyarak temin etmiþtir. Biribiri ardýsýra karýlarýnýn ölümü üzerine üç defa evlenmiþtir. Ýlk karýsýndan evli ve 50 yaþýnda bir kýzý son karýsýndan da fakirce biri evli, diðeri bekar olmak üzere iki oðlu vardýr.
Ýçli ve pek hassas ruhlu þair eskiden baðlý bulunduðu ilçede yaptýðý üç aylýk bir ihtiyat askerliði hariç hiç bir yere çýkmamýþ, elli yaþýnda olduðu için fiilen birinci cihan harbine de iþtirak etmemiþtir. Diðer halk þairleri ekseriya gurbetten sýlaya dair þiirler söyledikleri halde, gurbeti içinde duyan bizim dindar þair aksine çok defa sýladan gurbettekilere þiir; gurbet elde ölenler için aðýt; bazý kimseler için bazý mevzularda destanlar söylemiþ, bütün þiirleriyle birlikte sayýsý 294 kýtayý bulan nefesler vücude getirmiþtir.
Onu yakýndan tanýyan, bilen, konuþan kimselerden edindiðim malumata göre; Fakiri ümmidir, okur-yazarlýðý yoktur. Söylediði deyiþleri (þiirleri) bir okur yazar bulup, bir kaðýda yazdýrýncaya kadar hafýzasýnda saklar ve onu yazdýrdýktan sonra unutur. Kendisi gayet mahcup, ömrünün yaþlý anlarýnda bile baþkalarý ile konuþmaktan çekinen, pek sýkýlgan, orta boylu, geniþ omuzlu; geniþ oldukça uzun ve beyaz sakallý, saðlam yapýlýdýr.
Þimdiye kadar hiçbir antolojide, mecmuada þiirlerine rastlanmayan, herkesçe meçhul, yalnýz yaþadýðý muhitçe tanýnan, iyi bir þöhrete sahip bulunan bu büyük halk þairinin þiirleri, muhtelif þahýslarýn hususi þiir defterlerinden Abdurrahman Ünlüer ve bilhassa Kargý Hüseyin’in tanýnmýþ halk ve divan þairlerinin þiirlerini toplattýrdýðý bir cönk defterinden alýnmýþtýr. Þairin aðzýndan bazan doðru dürüst yazýlmayan ve halk aðzýnda söylenegelen bu þiirler bazý ufak tefek deðiþikliklere de maruz kalmýþtýr.
Hayatýnýn son demleri sefalet içinde geçen þair aç kaldýðý günlerde bile muhanetten asla kerem ummamýþtýr. Kendisinden kimse incinmiþ deðildir.
Kendisini Bektaþi meclislerinde yetiþtiren, olgunlaþan bu büyük ümmi halk þairi ayný zamanda Atatürk’e yazdýðý destanýndan da anlaþýlacaðý üzere caný pahasýna Atatürk ve inkilaplarýna baðlý bir zattýr. Onun mevcut bütün þiirlerini ele geçirdiðimi zannediyorum.
Zahiren fakirane, manen pek zengin bir hayat süren Fakiri Rumi 1348 (1932) de bir Cuma gecesi saat 8 sýralarýnda doðduðu Karaca köyünde hayata gözlerini yummuþ ve köyün güney- batý tarafýndaki umumi mezarlýða defnedilmiþtir. Tanrý rahmet eylesin!... Cemal ÖZBEY 8 Aðustos 1953 Karaca Köyü MALATYA ………………………………………………………………………………………………………………………………………………. )(-)(-)(-BUÐULU CAMLARA YAZDIM ADINI-(-24-)(-)(-)(
Ýnsan olan,insan gibi olmalý Akýldýr hayvandan ayýran bizi Her yerde her zaman kendin bilmeli Fikirdir hayvandan ayýran bizi
Ýyiyi,doðruyu,güzeli bilir Gördüðü her þeyden bir ibret alýr Arayan elbette sevgiyi bulur Zikirdir hayvandan ayýran bizi
Yarataný bilir kulu oluruz Ýlim irfanýndan bir feyz alýrýz Ýman ederek de huzur buluruz Þükürdür hayvandan ayýran bizi
Topraðý eleyip ürün alýrýz Yurt ve Vatan için vurur ölürüz Bayraðýmýz için kurban oluruz Þakirdir ayýran hayvandan bizi
Neyi paylaþmayýz neden ve niçin Yaratandan öðüt kötüden kaçýn Severiz her þeyi Yaratan için Vakurdur hayvandan ayýran bizi
Bir haz almalýyýz bahardan kýþtan Mutluluk bulmalý hayalden düþten Hoþnut olmak gerek yapýlan iþten Zonkurdur hayvandan ayýran bizi
Ademin oðludur her zat her kiþi Lüzumsuz hayýra yor sen bu düþü Ýnsanlýk hayrýna yaparken iþi Konkurdur hayvandan ayýran bizi
Sadýk Daðdeviren Aþýk Lüzumsuz
ETEK YAZILARI ………………………………..: Þakir:Þükreden, durumundan memnun olan kimse. Vakur :Aðýrbaþlý,onurlu, temkinli zonkur :Duygusuz. Konkur: Yarýþ, yarýþma Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.