Islık,ıslık...

mevsim son bahar
kavaklarýn dallarýnda hýþýrtýlar
aralarýnda ýslýk ýslýk bir rüzgar

bir ömrün hesabýný sorar gibi
iç çekiþlerimin her biri bir intihar

zamana çizdiðim yüzün
içime taht kurmuþ hüzün gibi

otopsi masasýmda
cüssesi paramparça kadavra
içimden bir þeyler kopuyor.

Her birimize bir þarký düþüyor
al ýslýk ýslýk savur gecenin koynuna

gözlerini bir hayale kapadýðýnda
yüreðinle son kez dokun
giderken veda etmeyi unuttuðun adama...
Sosyal Medyada Paylaşın: