sevdiðim yalan ! hiç birinizi sevmedim nar çiçeklerinin kokusu kadar bakmayýn yüzümün güldüðüne hiç aðlamadým ellerinize yalandý hep frenk üzümü bakýþlarýnýz duymadým gerçeklerinizi okuduðunuz kitaplar hep masaldý
tüm yýldýzlarý söküp alýn koynumdan sizin olsun ! hatta ateþ böceklerini de dokunmayýn sýnýrlarýma ! titrek mum ýþýðý dalgasýnda / kýrýlganlýk pimi çekilmiþ bomba gibi gözlerim çakmak çakmak y/aðarým topraklarýnýza
yalan sevdiðim ! ben hiç aþýk olmadým Mecnun’un kömür karasý saçlarýna öpmedim hiç aþkýn dudaklarýndan yanmadý tenim, kýzgýn kum taneleri kadar Yusuf’un terini silmedim asla kör kuyularda...
yaþam gümüþ telli ýrmaklarýn aktýðý durgun göl yorgun bedenimde gün be gün tükenen ölümle yalnýzlýk arasý gidip gelen metronum umutsa, gazap yangýnlarýnda yýkanan su damlasý
ölüm ! hiç korkmadým senden, soðuk nefesinden martýlarýn kanadýnda uzak diyarlara götür býrak ! derin dalgalarýn kollarý sarsýn beni
sevdiðimse yalan! ben hiç sevmedim …
ayþe uçar 23 /11 /2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.