Bir suluboya fırçasının darbesi ile başladı her şey
nazzo
Bir suluboya fırçasının darbesi ile başladı her şey
Bir suluboya fýrçasýnýn darbesi ile baþladý her þey
Daha küçücüktüm ,ufacýktým
Bardaða doldurduðum suyu
Aldým götürdüm gönlümdeki denize boþalttým
Ýçimdeki renklerle
Hayat resmimi
Boyamaya baþladým
Önce bir ýrmak çizdim uzunca
Masmavi olacaktý ama
Çizdim de çizdim
Kaðýttan taþtý
Masamýn tahtasýna karýþtý boya
Sonra güneþ çizeyim istedim
Sapsarý
Güzelliðiyle sýcaklýðýyla sarsýn istedim tüm kainatý
Halbuki o yaþta bile güneþ doðmamýþtý yüreciðime
Kendimi anlamlandýrmak istedim
Yeniden var etmek istedim dünyayý
Rengarenk edip
Mutluluðu resmetmek istedim gönlümce
sonra
Kahverengili, toprak kokulu
Daðlar yaptým
Yollar çizdim üzerine
Düþlerimi yollarla tüm insanlýða yollamak istedim
Ama geçit vermezmiþ daðlar geç anladým
anlamlandýramadým kendimi yine
derin bir boþluða düþtüm
fýrçamda ki boyam biterken
her resmi bir bir rötuþlarken
Gözlerimde beliren bir damla yaþla
Çatýsýnda turuncu tuðlarý olan
Bacasý tüten küçücük bir ev çizmek istedim
Çizdim de
evlerin en güzeli oldu
amma
Düzene kurban verdik ocaðýmýzý
Düþlerimizi piþirdiðimiz yuvamýzý…..
acýmasýz insanlar yýktý
hayatýn acýmasýzlýðýna boyun eðmek zorunda kaldý evim
Ne bacasý tüttü ne de ocaðý yandý
Bilirim
Artýk tütmez de yanmaz da bundan böyle
Her güzel þey gibi yok oldu umutlar..
Yemyeþil dünyamýz çöle dönüþtü
Sonra
Dedim ki yemyeþil
en güzelinden bir aðaç çizeyim
kökleriyle
Tüm dünyayý sarsýn sarmalasýn
Sonra tek tek dallarýný iþledim
Ama
Ýçimdeki en güzel rengimi yeþilimi bitirmiþler
Dünyayý kara bir yokluða boðmuþlar
Sonunu hiç düþünmemiþler
Karanlýða mahkum etmiþler bir koca nesli
Dedim ki sonra kendi kendime
Nefes alacak neyimiz kaldý baþka
..
Düþünceler sararken beni
Bir eflatun rengidir sardý dört yaný
Bir kara yazýdýr
Batýrdý dünyayý
….
Geçmiþten geri kalan bir koca boþluk þimdi
Ne dikili bir aðaç kaldý ne yaþanacak bir dünya
Yaþýn küçük aklýn ermez demeyin bana
Ben geleceðim için aðaç dikeceðim
Ben dünyayý yeniden var edeceðim
Elimden gelmez elbet büyük iþler
Hayallerle avunmak yakýþmaz þimdi
Bir þeyler yapmalýyýz
Dünyamýz elden gitmeden
Kýyamet kopmadan..
bir þeyler yapmalýyýz
not:sayýn edebiyat defteri üyeleri biliyorsunuz küresel ýsýnma yüzünden geleceðimiz tehlike de...bunun için elimizden gelen ne ise yapalým..aðaç dikelim..sularý boþa akýtmayalým...kullanmadýðýmýz odalarn iþýklarýný kapatalým...elimizde ne geliyorsa yapalým..boþvermeyelim aman ne olacak bu küçük þeylerden dünya mý kurtulacak demeyin lütfen herkes küçücük bir þey bile yapsa gelecek neslimiz kurtulur...bu dünya hepimizin..saygýlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.