esinlenince iyilik dudak büküþlerinden ýlýk bir þefkate dönüþürdü mevsim ayak izlerin beyaz bir kumsala giderdi kan lekeleriyle uslanýrdý iç çekiþlerim uslanmazdým ben sevdam belki sonsuzluða fit belki tarifsiz kusursuzluðuna parçalanýþlarýn yollar dermanýma yalan zaman sabrýma çocuk oyuncaðý sabrým ölmeye nankör kör kör bu þatafatý karanlýðýn gün ýþýðýnda kaybolacak umutsuzluk aðaçlarýn arasýnda yosun yeþili bir saat on bir aðrýma gidiyor yaþamak kalýnca gidiþlerinin tazeliði eskiyen ömrümde eskiyen ömrümde bir yel sýzýsý gibi saplanýnca böðrüme gurbet sayrýlýðý isli lambalarýn çilekeþ iftirasýdýr gölgeler seni aramalarýmýn direncine bulanýk sular durulur yonca açýþlý erdemiyle fedakar yarýnýmýzýn emeðimdir bütün birgün’ler birgün gelirsin deðil mi? gibi... sabrým ölmeye nankör bekler birgün’ümüzü eskiyen ömrümde eskiyen ömrümde ve havalar soðuyunca ateþimin köþesine kurulunca güzelliðinin içli yanýk türkülü öyküsü...
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.