Yar gözüne bakmayý bilmeyenler, elbet birgün boðulur O okyanus’da... inanarak o yola girenler görebilir sonunu,yarý yolda dönenler deðil…
El yordamýyla serdim yüreðime bütün ketum cümlelerimi,
Kelimelerden kelime beðen kendine ey aþk..! Her harfi zehirden acý, nefsin elinde en karlý zararlý... Düþtüðü yürekleri darmadaðýn eden, Düþürdüðü yollarý keþiften keþife sürükleyen, Bir harfinin zikri,musalla taþý soðukluðu. Üç harfinin kutsallýðý yangýn… Kullanýldýðý her cümlenin hatmi,ölüme meyleden.
Toplasan beþ para etmez,aslý astarýndan paha biçilmez...
ey üç harf’li kutsal kelime... ey iki kiþilik cinayetlerin mekruh yüzü, Yaþadýðýn yüreklerin, yýktýðýn kalplerin hakký için, dindir içimdeki Nil karasý özlemi,
Þimdi; koca bir þehir yýkýlýyor yüreðime,gözlerimin önünde, Suretini hayatýma kabul edeli beri, mücadelelerle iç içe, savaþlar içinde cepheden cepheye sürüklenmekteyim,
her defasýnda en aðýr darbeyi sol yanýmdan yedim,
hep bir savaþ halindeydim... Ben ve ruhum,ruhum ve sen,sen ve ben... Ne kadar karýþmýþýz birbirimize, çözmeye çalýþtýkca ömrümden Sen kaybettim...
…
Ayný þehirde nefes aldýðýmýzý yaðmur yaðdýnda hissediyorum artýk, Sen þehrine yaðan yaðmurlara dalýp giderken, Ben çiseleyen her damlada seni görüyorum... Yokluðunun yüreðime hediye býraktýðý kara bulutlara hapsediyorum sonra her damlaný, C/ismin yüreðime her dokunduðunda, topraklarýma sen yaðýyorsun çisil çisil... Yitirilmiþ þehrimin en kurak topraklarý bile yeþeriyor birden...
Sonra; topraðýmda büyüttüðün güllerin diken olup batýyor h/içime yaþattýðýn acý Aþk kaybýna sebep oluyor, ve ben neden sonra anlýyorum, yüreðime çiseleyen her damlanýn seni bana dahada susattýðýný...
içimde ,varlýðýndan hediye,patlamayý bekleyen bir volkan var þimdi, her lahzada alev püsküren...
kalbim her ne kadar inkar etsede, bir ömrü sýyýrýrcasýna býçak edasýyla… farkýna varýyorum istemeyerekte olsa, sen bana aþk deðil(d)in oysa! Bunu yüreðime inandýrmaya çalýþýyorum, Masum bir çocuðun saf bir masala kanmasý gibi… Aniden sarsýlýyor içimin tavaný, Ben içime aþk kaçtý sanýyorum..!
Sonra , yüreðime kurduðum beþikte sallýyorum en masum Dua’larýmý, Durma..! Amin’le hadi bu sevdanýn sonunu...
Kaç çýðlýk biriktirdim senden habersiz, Sol cebimde… Gittiðin her geceye bin ah, Gelmeyi baþaramadýðýn her günün üstüne sessiz Dua’lar serdim... Bilmedin..!
Dilindeki en aðýr kelimeleri kuþanarak yüreðine, Her adýmý cenk meydaný cehennem yanýðý bir dil yar’asý býrakarak ardýnda… Gittin…
Her gidiþinde arttý yüreðime yüklediðin ah’lar, Her gidiþinde tekrardan yýkýldý fethettiðin þehirlerim, Her gidiþinde mutsuzluk yüklü yaðmurlarýn yaðdý üstüme,
Sen gidemeyerek,ben yanarak acý çektik, Çektiðimiz acýlarý aþk zannettik…
baðýþladým Meleklere en saf duygularýmý...
en hevesli yaným bile saðýr olmuþken sana, vurma cism-i meftunu/nu yüreðimin kýyýlarýna, çek sularýný topraklarýmdan sana ç/aðlayan bütün yanlarýmý aldým yanýma çoktan açtým yelkenlerimi yokluk deryasýna....
…
Yaþanmýþlýklarý O’ndan bir hediye olarak gördüðümüz gün herþey için çok geçmiþ olacak belki, ve ellerimizi açýp Dua Dua dökülecek dilimizden... Son bir þans daha... Ama,Ölüm temizleyemeyecek harf kalabalýðýmýzý... susacaðým,susacaksýn, sükutlar konuþacak suskularca…
Adýný mahrem kýlýyorum adýma Öðrendiðim bütün kelimelerimi asýyorum yüreðinin tavanýna, Ve Seni sevmeye ölüyorum…
Gökhan Yalçýn Sosyal Medyada Paylaşın:
vakt-i sükut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.