Tek baþýna ihya etti bu çölü
Þebnemini döktü, arza bir tek gül.
Suya gark eyledi kurumuþ gölü
Rahmet oldu çöktü, arza bir tek gül.
Gündüz bile kara; katran karasý
Herkes edip; lakin müzmin yarasý
Gayet gür çýkarken þerrin narasý
Sancaðýný dikti, arza bir tek gül.
Talan olmuþ idi mamur bað bahçe
Zulüme uðramýþ gariban serçe
Mazluma vurulmuþ güçlü kelepçe
Adaleti ekti, arza bir tek gül.
Yýrtýcýdan beter olmuþtu beþer
Hep kendine yontar kendine keser
Menfaati için gürler ve eser
Bileðini büktü, arza bir tek gül.
Kesif küfre karþý müþfik nur indi
Aydýnlandý âlem elemler dindi
Naçar gönüllere feyiz’i sindi
Þafak gibi söktü, arza bir tek gül.
Vaat olan yardým tekmil verildi
Çorak iklimler de coþtu dirildi
Güneþ karþýsýn da olup erildi
Sökün etti aktý, arza bir tek gül.
Bir tek gül’e dostluk; o nasip iþi
Layýk ise bulur, nur dostu kiþi
Bu er olabilir veyahut diþi
Merhametle baktý, arza bir tek gül…
Salih Yýldýz…20.11.2010
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.