Bir yangýn daha geçiyor içimden külünü sürterek yosun tutmuþ bir çakýl Taþý gibiyim, ýslak ve yorgun gece gizlice düþüyor üstüme kokusu senden unutulmuþ bir aþký çoðaltýyorum zemheri bir ayazda ne zaman uzaklardan bir gemi geçse rüzgâra veririm saçlarýmý geçmiþten arýnarak galiba hatýrladýkça seni, mayalanýyor acýlar.
Yine de... en güzelliydi Ege’de aþklarým seninle kimi zaman Kordun boyunda, kimi zaman Karþýyaka’da usulca geçerdi yanýmýzda faytonlar öpüp öpüp yüzüme sürerdim ellerini bir bahar gibi güzeldi, renkliydi, her þey þimdi o anýlardan kalan bir avuç külsün üflesem de/ üflemesem de savrulacaksýn.
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir 21.11.2010
Not:Radyo’da bir parazit nedeniyle, þiirin birinci bölümünü kaydedemedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.