Yok da gönlümün balı
Sevdiðimi kaybettim, yine gönlüm yaralý,
Bahçeme hazan gelmiþ, kurudu gülün dalý,
Gözlerim dolu yaþla, ben yarimden ayrýlalý,
Hicranla aðlýyorum yok’da gönlümün balý.
Hüzün dolu içimde, bayram gelse neyime,
Ayrýlýk hicran verdi, bari sen hüzün verme,
Sevdiðim yar’ im gitti ufkuma güneþ serme,
Ufkuna aðlar gönül yok’ da gönlümün balý.
Gün batýyor ufkumun, soðuk geçen kýþýnda,
Gün doðmaz sabahlarý, kuþlar tüner dalýmda,
Yapraðýn dökmüþ dalým ömrümün baharýnda,
Hicranla yanýyorum, yok da gönlümün balý.
Bir gün beni aðlarken gözü yaþlý görürsen
Bil ki ben özlüyorum, aklýma gelmiþ birden,
Ufku seyrettim bu gün sevdiðin eski yerden,
Gözlerimde yaþ dolu yok da gönlümün balý;
Ahmet üzgün yaþardýr, içten, içten aðlardýr,
Hasretinden þaþkýndýr, bu ne biçim sevdadýr,
Býrakýp gittin birden, bana kim þimdi yardýr,
Gözlerim hayal dolu, yok da gönlümün balý.
A.Yüksel Þanlý er
16 Kasým 2010-11-16
Ankara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.