Nihavet makamında ayrılığın adı...
Nerdesin?
Yutkundum yine,sen yoksun.
Sana seslendim,
Beni duyuyor musun?
Takatim kalmadý artýk dönüþ yolunda,
Seni bekleme ihtimalini aramaya.
Bir sýzý býraktýn ki o gidiþinle,
Gelsen de dinmez acýn bu canda.
Zemheri ayýnda bana gül açtýrdýn
ve sonra beni bana býrakýp,
Ellerimden sevgini sýyýrýp,
Uykularýmda adýný sayýklattýrdýn.
Nerdesin?
Utandým yine,soramadým seni.
Sesini duymak istedim,
Ama sana ulaþamazdým ki!
Rikkatli bir yitik þarkýnýn kokusunda,
Ýstanbul oldum bir tren garýnda.
Bir sevgi yeþerttin ki seviþinle,
Sevmesen de sevileceksin daima.
Son vapur kalkýyordu limandan,
Kamaralarda yapýþan yanaklardan,
Bir bukle de buket yapýp kýr çiçeklerini,
Sana yolladým taze bir güz mýsrasýndan.
Nerdesin?
Bir sihir olsaydý da aþk tablasýnda,
Yaksaydým tüm yollarý anýnda,
Ve ben varsaydým yanýna!
Bir çýnar aðacýnýn gövdesine saklanýp da,
Ya da sahilde bir bankta otursaydým
ve geçeceðini ummasam da o anda,
Yine de yanýna,canýn kadar yakýn kalsaydým.
Arzýn müjdesinde sýrýlsýklam kalsaydým,
Adýný sayýklasaydým da,
Avutulmuþ çocukluðumda,
Annemi hatýrladým.
Aðladým.
Soramadým,
Soramadým seni,
Duyamadým sesini.
Nerdesin?
Bil ki; seni ben çok sevdim
ve özlemekteyim….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.