Yorgun bu þehir,artýk konuþmuyor Ne bir selam veriyor yarýnlara Ne de bir haber yolluyor rüzgarla Ýnan gülüm, sen yokken
Ýçimi, sýzlatan bir duygu her gün daha da büyüyor Varlýðýn da yokluðun da hep seni soruyor Gittin gideli buralarda vakit geçmiyor Ýnan bitanem, sen yokken
Yelkovan akrebe küsmüþ hep ayrýlar Aþk sevgiye küsmüþ arada uçurumlar Dün bugüne küsmüþ gelmiyor yarýnlar Ýnan aþkým, sen yokken
Geçilmiyor artýk bu ýssýz yollardan Ne bir aþk geçiyor ne de sevda bu kaldýrýmdan Gönlüm kaldýrým köþesinde uyuyor sevdandan Ýnan caným, sen yokken
Ne zaman yaðmur yaðsa bende gökle aðlýyorum Bir rüzgar esecek olsa senin kokundur sanýyorum Hasretine hergün yenilerini ekliyorum Ýnan sevdiðim, sen yokken
24.ARALIK.2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.