YARIM KALMIŞ BİR AŞK

Ellerim hala sana uzatamadýðým o anki
Saflýðýnda ve temizliðinde
Yarým kalmýþ günlerin üzüntüsü var içimde
Hiç istenmeyen bir anda yarým kalmýþ bir aþk
Ve ayrý kalmaya mahkum býrakýlmýþ
Ýki kalp var bu þehirde...

Daha noktasý bile konmamýþ
Bir cümleyken hayatýmýz
Anlamsýz bir virgülle ayrýldý yollarýmýz
Ortaya konmuþ ve tamamlanmasý gereken
Uzun bir cümleyiz artýk
Yarým kalmýþta olsak ayrýda olsak...

Þimdi gözlerimde yüreðimde küsmüþ hayata
Yarým kalan aþkýn enkazýndan kurtulmuþ olsam da
Olmayan bir þeyler var yanýmda
Sustukça içimde daha da büyüyen bir çýðlýk
Beklide sonu olmayan bir yarým kalmýþlýk...

Gecenin ilerlemiþ saatlerinde
Uykuma giren bir þimþek gibiydi aþkýn
Gecenin ýssýz karanlýðýný ortadan kaldýrsa da
Týpký aþkýn gibi bir korku uyandýrýr...

Þimdi en büyük korkum bilinmez yollara sapmak
Beklide yarým kalan o aþkla karþýlaþmak
Yinede yürüyorum avuçlarýmda yarým bir aþkla
Beklide bir gün tamamlanamayacak olsa da


06.AÐUSTOS.2005

Sosyal Medyada Paylaşın: