Yarým kalan cümlelerimin noktasý ol artýk. Hayatýn bana yaþattýðý gelgitlerimde boðulma. Ne uzak dur ne de yakýn özlemlerimin kuyusuna düþüp derinlerde kalma. Hadi git, nasýl geldiysen yine öyle git. Arkandan hafif bir esintin kalsýn. Hadi git, sorularýma cevap bulamazken; Bir soru da sen olma. Cevap aramaktan yorulmuþ bu bedene Bir de sen yük olma. Hadi git, seni daha çok düþünecek beyinlere. Hadi git, seni daha çok sevecek olan gönüllere. Taze kan verecek çoktur sen gibi bir düþünüre. Benim kaným zehirli, hayat veremem sana! Hadi git, ölmekten korkmadan ben; Yaþamaya sarýlmadan git. Belki aðlarým ardýndan, bekli de gülerim. Her þeye raðmen git! Git git git… (Yaren Ateþ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yarenates Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.