Neredesin ey rýhtýmlarda beklediðim sergüzeþt Kuzeyden çaðýrdýðým rüzgarlarýn kumlarý soðudu Pireler büyürken devler küçüldü þehrimde Bir ihtiyar atladý denize,karada bir çocuk boðuldu Hani seyredecektik denizi sývayacaktýk balcýðýný Kirlenmemiþ bir çarþafta uyuyacaktýk duyacaktýk akustik sesini ölümün Kuþlar uðrayacaktý barýnaðýmýza Gökyüzünü griye boyayacaktýk
Hiç birini tutamadýðýmýz sözlerimiz gibi Peþimizi býrakmayan yalnýzlýk kadar arsýz mütevazi hayalleri vardýr oysa gecelerin Ötenazi olmuþ þiirlerde söyleyemediðimiz
Tuhaf ve tehlikeli bir bekleyiþ bu Ay’ýn onbirinci halesinde gördüðüm Martýlara selam söyle demiþtim,söyledin mi? Gitmemiz lazým yaðmur yaðmadan Sis çökmeden üstümüze Þarkýmýzý söyleyecektik unuttun mu? Hadi gitmeliyiz martýlar aðlamadan
Toprak kaydý deriz sorarlarsa Nerden bilebilirdik çiçeklerin bu mevsim açmayacaðýný bir papatya ýsmarlamayacaðýný güneþin Varsýn olsun aç deðiliz ya
Bütün sesler garip çaðýrýp durma beni Rýhtýmda sabahlayacak düþlerim benim Üþürse üþüsün hayaller bana ne Nasýl umurunda deðilse hiçbir þey gecenin Bu kadehde gündüzün þerefine
Neredesin ey rýhtýmlarda beklediðim ölüm Zamanýn topuk sesleri kulaklarýmda Þu uðuldayan rüzgar mý yoksa Dalgalarýn gölgeleride varmýþ meðer Yýldýzlarýn kulaklarý kesik neden? þu etraftaki sesler nede garip Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.