..../ Her dil, gönlün perdesidir. Perde kýmýldadý mý, sýrlara ulaþýlýr.
Aklýn kýrýldýðý vakit beli Nefs’in elini tutar adem Bilmez nefs ondanda deli Nefs’e aþýk olunmaz üftadem
Kemiði olmayan dilin elbisesi aþk Ýðnemin deliðinden geçirdim hüznü Büzüþmüþ bir kumaþtý oysa ömür Zamana çentik atarken Azrail Ýpi birbirine dolaþtý sevdamýn Gece gündüz kördüðüm
Gördüðüm tüm rüyalarýn hürmetine Bu kez doðrularý söyle falcý kadýn Zifiri alýnmýþ karanlýðýn,gözlerimin sihri Sirkeli çorba tadýnda yalnýzlýk Acýlar tuzlu yaprak sarmasý
Vakti geldi belkide beþinci mevsime geçti hicran gecelere anlattýðým masallar eskidi Üstümde kaz tüyü battaniye Ama ruhum hala çýplak
Üstüne oturduðum vakit susardý iskemle diþ gýcýrdamasýna benzeyen rüzgarýn sesi Kulaðýma aþina sanki ölüm Yada bir yerleden duymuþ gibiyim ismini
Tamda dilimin ucundayken yaðmur Islanmýþken saçlarý bulutlarýn Umutlarým baðdaþ kurmuþ oturur öylece Alameti olmayan bir mucize sanki varlýðýn Daha yokluðuna alýþamamýþken hemde Sýrrýný dilediðim bütün dualar þahit Aþk dilimde aralanmayan perde Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.