ce
Baba Mirası
Tüttüre tüttüre dumanýný
Çarþý pazar gezerdim
Saðlýða zararlý diyene
Atýn ölümü, arpadan olsun derdim
Her akþam ya meyhanede, ya barda
Cümbüþler kurar, kendimizden geçerdik
Dumanýný savurup sigaranýn,
Susuz içkiler içerdik
Böyle geçirdik koskoca bir ömrü
Düþünmedik evde eþi, çoluk çocuðu
Sýmsýcak yuvamýzda deðil,
Kadehlerde aradýk, o sahte mutluluðu
Artýk her yerimde ince ince bir aðrý
Yavaþ yavaþ kýsýlmaya baþladý sesim
Bir ateþ yanar, can evimde sanki
Ne alýnýr, ne de verilir oldu nefesim
Teker teker kayboldular ortalýktan
Þerefine kadeh kaldýrdýðým dostlarým
Henüz daha yaþ elliyi bulmadan
Ne çare morarýp, çürüdü ayaklarým
Oysa bana bu düþmaný
Ýlk kez babam vermiþti
Erkek adam dediðin
Ýçip baðýracak, yakýp savuracak demiþti
Ne erkekliðe geliyor dostlar, ne de arpaya
Býrak bu zehri, mutlu yaþa hayatý
Acýlar içinde kývrandýðým bu dünyayý
Ne yazýk ki bana,
Babam miras býraktý…
Cengiz ÖYKE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.